Δευτέρα 25 Ιανουαρίου 2010
Πέμπτη 21 Ιανουαρίου 2010
ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΩΞΗ ΤΗΣ ΣΤ.ΠΡΩΤΟΝΟΤΑΡΙΟΥ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΙΝΙΚΗ ΔΙΩΞΗ ΤΗΣ ΣΤ. ΠΡΩΤΟΝΟΤΑΡΙΟΥ
ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΑΣΚΑΛΑΣ ΑΛΒΑΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ
ΤΟΥ 132 ΔΗΜ. ΣΧ. ΣΤΗΝ ΓΚΡΑΒΑ
Την Παρασκευή 22 Ιανουαρίου δικάζονται με την κατηγορία της παραχώρησης χώρων του 132ου Δημοτικού Σχολείου για τη διδασκαλία της μητρικής γλώσσας των αλλόγλωσσων μαθητών, η Στέλλα Πρωτονοταρίου και η δασκάλα που δίδαξε τη μητρική τους γλώσσα στους Αλβανούς μαθητές.
Οι εκπαιδευτικοί του 132 εφαρμόζοντας τις σύγχρονες παιδαγωγικές πρακτικές σύμφωνα με τις οποίες η διδασκαλία της μητρικής γλώσσας είναι απαραίτητη για να μπορέσουν οι μαθητές να προχωρήσουν στην εκμάθηση και άλλων γλωσσών και αναπτύσσοντας πλήθος δράσεων που πραγμάτωναν τις αξίες της ισότητας και της δικαιοσύνης, δεν έκαναν τίποτε άλλο απ’ το να υποστηρίξουν έμπρακτα το δικαίωμα όλων των παιδιών στη μόρφωση και να αναδείξουν στην πράξη τις αξίες της αλληλεγγύης, του σεβασμού και της αποδοχής του άλλου.
Έδειξαν ότι οι μετανάστες μαθητές δεν είναι πρόβλημα σε ένα σχολείο, αλλά στοιχείο που εμπλουτίζει την εκπαιδευτική διαδικασία και τον «πολιτισμό» όλης της εκπαιδευτικής κοινότητας.
Καταδικάζουμε τη δίωξη της πρώην διευθύντριας του 132 και της δασκάλας των αλβανικών που στα πρόσωπά τους διώκονται όλοι οι εκπαιδευτικοί που αγωνίζονται στην καθημερινή εκπαιδευτική πράξη για τη δικαιοσύνη και την
ισότητα όλων των παιδιών .
Στη σημερινή συγκυρία που έχει ανοίξει η «δημόσια διαβούλευση» σχετικά με την ιθαγένεια των παιδιών της «δεύτερης γενιάς» μεταναστών, που έχουμε ανήλικους σε κέντρα «υποδοχής-κράτησης», που ο δημόσιος λόγος πλημμυρίζει από ρατσιστικές και ακροδεξιές κορώνες, η έμπρακτη συμπαράσταση, στήριξη και αλληλεγγύη των εκπαιδευτικών του 132 είναι ακόμη πιο επιβεβλημένη και αναγκαία .
Ίσα δικαιώματα στους μετανάστες και τα παιδιά τους.
ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΑΣΚΑΛΑΣ ΑΛΒΑΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ
ΤΟΥ 132 ΔΗΜ. ΣΧ. ΣΤΗΝ ΓΚΡΑΒΑ
Την Παρασκευή 22 Ιανουαρίου δικάζονται με την κατηγορία της παραχώρησης χώρων του 132ου Δημοτικού Σχολείου για τη διδασκαλία της μητρικής γλώσσας των αλλόγλωσσων μαθητών, η Στέλλα Πρωτονοταρίου και η δασκάλα που δίδαξε τη μητρική τους γλώσσα στους Αλβανούς μαθητές.
Οι εκπαιδευτικοί του 132 εφαρμόζοντας τις σύγχρονες παιδαγωγικές πρακτικές σύμφωνα με τις οποίες η διδασκαλία της μητρικής γλώσσας είναι απαραίτητη για να μπορέσουν οι μαθητές να προχωρήσουν στην εκμάθηση και άλλων γλωσσών και αναπτύσσοντας πλήθος δράσεων που πραγμάτωναν τις αξίες της ισότητας και της δικαιοσύνης, δεν έκαναν τίποτε άλλο απ’ το να υποστηρίξουν έμπρακτα το δικαίωμα όλων των παιδιών στη μόρφωση και να αναδείξουν στην πράξη τις αξίες της αλληλεγγύης, του σεβασμού και της αποδοχής του άλλου.
Έδειξαν ότι οι μετανάστες μαθητές δεν είναι πρόβλημα σε ένα σχολείο, αλλά στοιχείο που εμπλουτίζει την εκπαιδευτική διαδικασία και τον «πολιτισμό» όλης της εκπαιδευτικής κοινότητας.
Καταδικάζουμε τη δίωξη της πρώην διευθύντριας του 132 και της δασκάλας των αλβανικών που στα πρόσωπά τους διώκονται όλοι οι εκπαιδευτικοί που αγωνίζονται στην καθημερινή εκπαιδευτική πράξη για τη δικαιοσύνη και την
ισότητα όλων των παιδιών .
Στη σημερινή συγκυρία που έχει ανοίξει η «δημόσια διαβούλευση» σχετικά με την ιθαγένεια των παιδιών της «δεύτερης γενιάς» μεταναστών, που έχουμε ανήλικους σε κέντρα «υποδοχής-κράτησης», που ο δημόσιος λόγος πλημμυρίζει από ρατσιστικές και ακροδεξιές κορώνες, η έμπρακτη συμπαράσταση, στήριξη και αλληλεγγύη των εκπαιδευτικών του 132 είναι ακόμη πιο επιβεβλημένη και αναγκαία .
Ίσα δικαιώματα στους μετανάστες και τα παιδιά τους.
θα γινεις ελληνας ποτε?
Θα γίνεις Έλληνας ποτέ; - Η στάση μας απέναντι στο νομοσχέδιο για την ιθαγένεια.
Το νομοσχέδιο για την ιθαγένεια της «δεύτερης γενιάς» μεταναστών και για τη συμμετοχή των μεταναστών στις τοπικές εκλογές που τέθηκε σε «δημόσια διαβούλευση» και αναμένεται να πάρει το δρόμο για τη Βουλή, συνάντησε την έξαλλη αντίδραση της Ακροδεξιάς και την «ήπιων» τόνων συστράτευση του Σαμαρά σε σκληρές θέσεις, με τη δέσμευση να καταργήσει το νόμο όταν η Νέα Δημοκρατία γίνει κυβέρνηση.Εξαρχής το Δίκτυο τοποθετήθηκε επί του σχεδίου με ανακοίνωση και συνέντευξη τύπου, αναδεικνύοντας την ανάγκη για μια ουσιαστική και πλήρη πρόσβαση στην ιθαγένεια των παιδιών των μεταναστών που γεννιούνται ή μεγαλώνουν στην Ελλάδα, καθώς και των μεταναστών που ζουν και εργάζονται στην χώρα, όπως επίσης την αναγνώριση πολιτικών δικαιωμάτων σε μετανάστες μόνιμης εγκατάστασης. Την ίδια στιγμή αναδείξαμε περιορισμούς και ανεπάρκειες που δημιουργούν αποκλεισμούς και ιδιαίτερα την εξαίρεση των παιδιών των μη νόμιμων και κυρίως «από-νομιμοποιημένων» μεταναστών, τις κρυμμένες ασάφειες και παγίδες, τις αδικίες και ανισότητες που παράγει το νομοσχέδιο,, τους αδικαιολόγητους περιορισμούς στην αναγνώριση πολιτικών δικαιωμάτων.Επισημαίνοντας, αναδεικνύοντας και παλεύοντας τις διατάξεις εκείνες του νομοσχεδίου που αγνοούν αιτήματα και ακυρώνουν προσδοκίες του κινήματος, πιστεύουμε εντούτοις ότι οι βασικές παραδοχές του, αλλάζοντας την φιλοσοφία της ιθαγένειας όπως μέχρι σήμερα ισχύει στην Ελλάδα και ανοίγοντας δρόμους για τη συμμετοχή του μετανάστη στα κοινωνικά και πολιτικά πράγματα, αποτελούν μια σημαντική εξέλιξη. που έρχεται ύστερα από πολύχρονους αγώνες και διεκδικήσεις των μεταναστών και του κινήματος για δικαιώματα. Με αυτές τις σκέψεις πιστεύουμε ότι η ενίσχυση αυτής της λογικής και η διεύρυνση της πρότασης με την ενσωμάτωση προσθέτων ρυθμίσεων, την άρση των περιορισμών και των αδικιών μας αφορά.Και θεωρούμε ότι στάσεις που απορρίπτουν συνολικά το νομοσχέδιο, σαν αυτές που εκφράστηκαν από το ΚΚΕ και τμήματα της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς όχι μόνο πιστώνουν στο ΠΑΣΟΚ τις διεκδικήσεις του αντιρατσιστικού κινήματος, αλλά και υποτάσσουν την ουσία της υπόθεσης, στις ανάγκες μιας υποτιθέμενης καθαρότητας και μιας πολιτικής συνολικής αντιπαράθεσης με την κυβέρνηση. Αγνοούν αυτήν την ουσία που έκανε το ζήτημα της ιθαγένειας «κόκκινο πανί» για τους κάθε είδους και κάθε προέλευσης εθνικιστές: την βασική εκείνη αντίληψη που θέλει την ιθαγένεια να μην είναι περιούσιο προνόμιο των «ελλήνων το γένος» και των υστερικών διεκδικητών της κληρονομικής καθαρότητας, αλλά υπόθεση που καθορίζεται από τον τόπο που ζει κανείς και που γεννά τα παιδιά του, υπόθεση ισότιμης συμμετοχής στην κοινωνία και ισότητας δικαιωμάτων. Πρόκειται για την αναγνώριση του «αυτονόητου», ενός αυτονόητου που ωστόσο έρχεται σε ρήξη με τον πυρήνα του ελληνικού εθνικισμού και ρατσισμού.Είναι προφανές ότι οι περιορισμοί και οι διακρίσεις στην αναγνώριση δικαιωμάτων παράγουν ανισότητες και διαχωρισμούς και στερούν άδικα από την ένταξη κατηγορίες παιδιών και τους γονείς τους. Είναι ακόμη σίγουρο ότι η τελική μορφή του νόμου και η εφαρμογή του, με δεδομένες τις πρακτικές της Διοίκησης , θα αποκλείσουν ακόμη μεγαλύτερο μέρος των μεταναστών και των παιδιών τους από τις διαδικασίες.Ωστόσο οφείλουμε να μην χάσουμε την ουσία, και να μην ξεχάσουμε τις αξίες και τα πολιτικά επίδικα μιας ιδιαίτερα δύσκολης περιόδου σκλήρυνσης της ευρωπαϊκής μεταναστευτικής πολιτικής και ανόδου της Ακροδεξιάς. Γιατί μια ήττα στο ζήτημα της ιθαγένειας θα αποτελεί δικαίωση του εθνο-πατριωτικού μπλοκ και θα σημαίνει συνολική δεξιά υποχώρηση για την κοινωνία και ήττα του μεταναστευτικού κινήματος.Σε κάθε περίπτωση η ιθαγένεια είναι ένα μόνο ζήτημα. Σ’ αυτή την κρίσιμη συγκυρία παραμένει σταθερό για τα κινήματα το αίτημα για μια νέα διαδικασία νομιμοποίησης και για άσυλο στους πρόσφυγες που θα απεγκλωβίσουν χιλιάδες ανθρώπους από την αγωνία της επόμενης μέρας, η πάλη ενάντια στον αποκλεισμό, ενάντια στην ποινικοποίηση της μετανάστευσης και τη στρατιωτικοποίηση των συνόρων και ενάντια στον ρατσισμό που πρέπει να αποτελέσουν τις αιχμές νέων αγώνων ενός μαχητικού μεταναστευτικού και αντιρατσιστικού κινήματος.
Δίκτυο Κοινωνικής Υποστήριξης Προσφύγων και ΜεταναστώνΔίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα
Το νομοσχέδιο για την ιθαγένεια της «δεύτερης γενιάς» μεταναστών και για τη συμμετοχή των μεταναστών στις τοπικές εκλογές που τέθηκε σε «δημόσια διαβούλευση» και αναμένεται να πάρει το δρόμο για τη Βουλή, συνάντησε την έξαλλη αντίδραση της Ακροδεξιάς και την «ήπιων» τόνων συστράτευση του Σαμαρά σε σκληρές θέσεις, με τη δέσμευση να καταργήσει το νόμο όταν η Νέα Δημοκρατία γίνει κυβέρνηση.Εξαρχής το Δίκτυο τοποθετήθηκε επί του σχεδίου με ανακοίνωση και συνέντευξη τύπου, αναδεικνύοντας την ανάγκη για μια ουσιαστική και πλήρη πρόσβαση στην ιθαγένεια των παιδιών των μεταναστών που γεννιούνται ή μεγαλώνουν στην Ελλάδα, καθώς και των μεταναστών που ζουν και εργάζονται στην χώρα, όπως επίσης την αναγνώριση πολιτικών δικαιωμάτων σε μετανάστες μόνιμης εγκατάστασης. Την ίδια στιγμή αναδείξαμε περιορισμούς και ανεπάρκειες που δημιουργούν αποκλεισμούς και ιδιαίτερα την εξαίρεση των παιδιών των μη νόμιμων και κυρίως «από-νομιμοποιημένων» μεταναστών, τις κρυμμένες ασάφειες και παγίδες, τις αδικίες και ανισότητες που παράγει το νομοσχέδιο,, τους αδικαιολόγητους περιορισμούς στην αναγνώριση πολιτικών δικαιωμάτων.Επισημαίνοντας, αναδεικνύοντας και παλεύοντας τις διατάξεις εκείνες του νομοσχεδίου που αγνοούν αιτήματα και ακυρώνουν προσδοκίες του κινήματος, πιστεύουμε εντούτοις ότι οι βασικές παραδοχές του, αλλάζοντας την φιλοσοφία της ιθαγένειας όπως μέχρι σήμερα ισχύει στην Ελλάδα και ανοίγοντας δρόμους για τη συμμετοχή του μετανάστη στα κοινωνικά και πολιτικά πράγματα, αποτελούν μια σημαντική εξέλιξη. που έρχεται ύστερα από πολύχρονους αγώνες και διεκδικήσεις των μεταναστών και του κινήματος για δικαιώματα. Με αυτές τις σκέψεις πιστεύουμε ότι η ενίσχυση αυτής της λογικής και η διεύρυνση της πρότασης με την ενσωμάτωση προσθέτων ρυθμίσεων, την άρση των περιορισμών και των αδικιών μας αφορά.Και θεωρούμε ότι στάσεις που απορρίπτουν συνολικά το νομοσχέδιο, σαν αυτές που εκφράστηκαν από το ΚΚΕ και τμήματα της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς όχι μόνο πιστώνουν στο ΠΑΣΟΚ τις διεκδικήσεις του αντιρατσιστικού κινήματος, αλλά και υποτάσσουν την ουσία της υπόθεσης, στις ανάγκες μιας υποτιθέμενης καθαρότητας και μιας πολιτικής συνολικής αντιπαράθεσης με την κυβέρνηση. Αγνοούν αυτήν την ουσία που έκανε το ζήτημα της ιθαγένειας «κόκκινο πανί» για τους κάθε είδους και κάθε προέλευσης εθνικιστές: την βασική εκείνη αντίληψη που θέλει την ιθαγένεια να μην είναι περιούσιο προνόμιο των «ελλήνων το γένος» και των υστερικών διεκδικητών της κληρονομικής καθαρότητας, αλλά υπόθεση που καθορίζεται από τον τόπο που ζει κανείς και που γεννά τα παιδιά του, υπόθεση ισότιμης συμμετοχής στην κοινωνία και ισότητας δικαιωμάτων. Πρόκειται για την αναγνώριση του «αυτονόητου», ενός αυτονόητου που ωστόσο έρχεται σε ρήξη με τον πυρήνα του ελληνικού εθνικισμού και ρατσισμού.Είναι προφανές ότι οι περιορισμοί και οι διακρίσεις στην αναγνώριση δικαιωμάτων παράγουν ανισότητες και διαχωρισμούς και στερούν άδικα από την ένταξη κατηγορίες παιδιών και τους γονείς τους. Είναι ακόμη σίγουρο ότι η τελική μορφή του νόμου και η εφαρμογή του, με δεδομένες τις πρακτικές της Διοίκησης , θα αποκλείσουν ακόμη μεγαλύτερο μέρος των μεταναστών και των παιδιών τους από τις διαδικασίες.Ωστόσο οφείλουμε να μην χάσουμε την ουσία, και να μην ξεχάσουμε τις αξίες και τα πολιτικά επίδικα μιας ιδιαίτερα δύσκολης περιόδου σκλήρυνσης της ευρωπαϊκής μεταναστευτικής πολιτικής και ανόδου της Ακροδεξιάς. Γιατί μια ήττα στο ζήτημα της ιθαγένειας θα αποτελεί δικαίωση του εθνο-πατριωτικού μπλοκ και θα σημαίνει συνολική δεξιά υποχώρηση για την κοινωνία και ήττα του μεταναστευτικού κινήματος.Σε κάθε περίπτωση η ιθαγένεια είναι ένα μόνο ζήτημα. Σ’ αυτή την κρίσιμη συγκυρία παραμένει σταθερό για τα κινήματα το αίτημα για μια νέα διαδικασία νομιμοποίησης και για άσυλο στους πρόσφυγες που θα απεγκλωβίσουν χιλιάδες ανθρώπους από την αγωνία της επόμενης μέρας, η πάλη ενάντια στον αποκλεισμό, ενάντια στην ποινικοποίηση της μετανάστευσης και τη στρατιωτικοποίηση των συνόρων και ενάντια στον ρατσισμό που πρέπει να αποτελέσουν τις αιχμές νέων αγώνων ενός μαχητικού μεταναστευτικού και αντιρατσιστικού κινήματος.
Δίκτυο Κοινωνικής Υποστήριξης Προσφύγων και ΜεταναστώνΔίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
